پنجابی کے مشہور مزاحیہ شاعر عبیر ابو ذری شاعری سنا رہے تھے کہ
پُلس نوں آکھاں رِشوت خور تے فیدہ کی
پِچھوں کردا پِھراں ٹکور تے فیدہ کی
جھاڑو نال بناون مور تے فیدہ کی
بُوتھی ہو جائے ہور دی ہور تے فیدہ کی
کولوں پان، بناون چور تے فیدہ کی
پَھڑ کے اندر دَین دھسوڑ تے فیدہ کی
اِک سو تو وچ پھڑدے نیں پھڑدے رِہن
ست اکونجا جڑدے نیں تے جڑدے رِہن
میں جے چِیکاں، پاواں شور تے فیدہ کی
پِچھوں کردا پِھراں ٹکور تے فیدہ کی
بَسّاں لٹیاں جاندیاں نیں تے صبر شکر
سنگھیاں گھٹیاں جاندیاں نیں تے صبر شکر
گتاں پٹیاں جاندیاں نیں تے صبر شکر
عزتاں لٹیاں جاندیاں نیں تے صبر شکر
جے میں آکھ دیاں کجھ دیاں کجھ ہور تے فیدہ کی
پِچھوں کردا پِھراں ٹکور تے فیدہ کی
کلی پولیس دے وِچ ای رشوت خوری نئیں
کیہڑا شعبہ اے جتھے ایہہ کمزوری نئیں
کیہڑے مال گودامے ہوندی چوری نئیں
کیہڑے امبرسر وچ گنج دی موری نئیں
افسر جے نہ ورتن زور تے فیدہ کی
پلس نوں آکھاں رِشوت خور تے فیدہ کی
پِچھوں کردا پِھراں ٹکور تے فیدہ کی
فہمیدہ ریاض نے احمد فراز سے پوچھا " اس کا ترجمہ کیا ہے؟ "
احمد فراز نے جواب دیا
اس کا ترجمہ نہیں تجربہ کہا جا سکتا ہے.
منقول : عوامی لکھاری