توں کی جانے بھولیے مَجّے، نارکلی دِیاں شاناں | انور مسعود |
توں کی جانے بھولیے مَجّے، نارکلی دِیاں شاناں
ون سوَنّے گاہک نی ایتھے، بھلیو بَھلی دُکاناں
ویکھ نی اڑِیے کھبّے پاسے وال کِسے دے کھلّے
راہیاں دے پئے کھیڑے پیندے خوشبوواں دے ہلّے
سجّے پاسے کھرلی دے وچ بنگالی رس گلّے
پَنج کلیانے موجاں کر لےلٹ لے اڑیے بلھے
ویکھ کسی تھاں مُنہ نہ ماریں، مُڑ مُڑ پیا سمجھناں
توں کی جانے بھولیے مَجّے، نارکلی دِیاں شاناں
ویکھ نی جیون جوگِیے ایتھے رنگ برنگ پٹولے
سیر کریندے نظری آون پرِیاں دے کُجھ ٹولے
چَھڈ دے کھانے کَھلاں وڑینویں، ہن نہ چبیں چھولے
چھڈ دے پینے گُڑے دے شربت، پی ہن کوکے کولے
بوتل دے نال مُنہ نہ لائیں، مُنہ وِچ پا لئیں کانا
تُوں کی جانے بھولیے مَجّے، انارکلی دِیاں شاناں
اَلہڑ شِیں مٹیاراں والی چَڑہتل کہیڑا جھلے
مونڈھے نال پیا مونڈھا کھیندائے لگن پئے دھر کھلے
اکھیاں وِچ نئیں شرم دا کجلا، مونہاں تے نئیں پلّے
اُچا اُچا سارے ویکھن، کوئی نہ ویکھے تَھلّے
نِیوِیں نظر کِیویں کوئی رکّھے، اُچیاں ہین دُکاناں
توں کی جانے بھولیے مَجّے، نارکلی دِیاں شاناں
چار چُفیرے ٹیڈی پِھردے، نوّی بہار دے کِیڑے
چاہڑے ہوئے اُچھاڑاں وانگوں پاٹن ہاکے لِیڑے
وکھیاں اُتوں کھل کھل جاون ٹِچ ٹِچ کردے بِیڑے
جیہڑا ویکھے جِیبھ اپنی نوں دنداں ہیٹھ دبیڑے
ڈاہڈیاں تنگ پوشاکاں دے وِچ پھاتیاں ہوئیاں جاناں
توں کی جانے بھولیے مَجّے، نارکلی دِیاں شاناں
جیہڑی تھاویں نظریں آون چار مسافر کٹّھے
اَچّن چیتی پے جاندے نے پیر تیرے کیوں مَٹّھے
ہل پو ایتھوں بے وقوفے لوک کرن گے ٹَھٹّھے
اس دُکانے پان وکیندے، توں سمجھے نیں پٹّھے
ڈِٹھا ای ایہہ ساوے پتر سوئیاں کرن زباناں
توں کی جانے بھولیے مَجّے، نارکلی دِیاں شاناں
آ وَڑیاں ایں ڈنگر مالا! تُوں اَج کیہڑے پاسے
پیسے دے نی پُتر سارے ایس گلی دے واسے
مہاتڑ ایتھے خالی آؤندے، خالی کھڑدے کاسے
پَلّے جے کر پیسے ہوون ڈُل ڈُل پیندے ہاسے
بہتیاں مینوں آؤندیاں کوئی نئیں اِکو گل مُکاناں
توں کی جانے بھولیے مَجّے، نارکلی دِیاں شاناں
شاعر: انور مسعود
(شعری مجموعہ: "میلہ اکھیاں دا" سال اشاعت، 1974 )
Anaar Kali Diyaan Shaana
Tu Ki Janay Bholiay Majjay Naar Kali Diyaan Shanaan
Wan Sawannay Gaahak Ni Aithay Bhalio Bhali Dukanaan
Wekh Ni Arriay Khabbay Paasay Waal Kisay Day Khullay
Raahiaan Day Pay Khairray Painday Khushbuaan Day Hullay
Sajjay Paasay Khurli Day Vich Bangaali Rassgullay
Panj Kalyaanay Maojaan Kar Lay Lutt Lay Arriay Bulhay
Wekh Kisay Thaan Munh Na Maaren Murr Murr Piya Samjhaanaan
Tu Ki Janay Bholiay Majjay Naar Kali Diyaan Shanaan
Wekh Ni Jewan Jogiay Aithay Rang Barang Pattolay
Sair Karenday Nazreen Awan Paryaan Day Kujh Tolay
Chhad Day Khaanay Khallaan Warraiwen Hun Na Chabbeen Chholay
Chadd Day Peenay Gurr Day Sharbat Pee Hun Kokay Kolay
Botal Day Naal Munh Na Laeen Munh Vich Pa Laen Kaanaa
Tu Ki Janay Bholiay Majjay Naar Kali Diyaan Shanaan
Allharr Sheenh Mutyaraan Wali Charrtall Kehrra Jhallay
Mohndhay Naal Piya Mohndha Khehnda Ay Wajjan Pay Dharghallay
Akhiyaan Vich Nai Sharm Da Kajla Munhaan Tay Nai Pallay
Ucha Ucha Saaray Wekhan Koi Na Wekhay Thallay
Neeven Nazar Kiven Koi Rakhay Uchiyaan Nay Dukanaan
Tu Ki Janay Bholiay Majjay Naar Kali Diyaan Shanaan
Chaar Chofairay Taidi Phirday Nawen Bahaar Day Keerray
Chaahrray Huay Uchaarraan Waaangun Paatan Haakay Leerray
Wakhiyaan Utun Khul Khul Jaawan Tich Tich Karday Beerray
Jehrra Wekhay Jebh Apni Nu Danndaan Haith Dabeerray
Daadhiyaan Tang Poshakaan Day Vich Phtaathiaan Hoiaan Janaan
Tu Ki Janay Bholiay Majjay Naar Kali Diyaan Shanaan
Jehrri Thaawen Nazren Aawan Chaar Musaafir Kathhay
Achan Chaiti Pay Jaanday Nay Pair Tiray Kiun Mathhay
Hill Pao Aithun BeWaaqoofay Lok Karan Ggay Thathhay
Ais Dukaanay Paan Vikeenday Tun Samjhay Nay Pathhay
Dithha Ei Ah Saaway Patar Suhiaan karan Zubaanaan
Tu Ki Janay Bholiay Majjay Naar Kali Diyaan Shanaan
Aa Warria En Dangar Maala Yun Ajj Kehrray Paasay
Paisay Day Ni Puttar Saaray Ais Gali Day Waasay
Mahaatrra Aithay Khaali Aawnday Khaali Kharrday Kaasay
Pallay Jay Kar Paisay Howan Dulh Dulh Painday Haasay
Bahotiyaan Mainu Aaawndiyaan Koi Nai Ikko Gall Mukaana
Tu Ki Janay Bholiay Majjay Naar Kali Diyaan Shanaan
Poet: Anwar Msood